مقایسه اختلال تحمل گلوکز و پیامد بارداری در بیماران مبتلا و غیر مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک

مقدمه: بارداری با مقاومت به انسولین همراه است. در 80 درصد زنان چاق و 30 درصد زنان لاغر مبتلا بـه سـندرم تخمدان پلیکیستیک قبل از بارداری مقاومت به انسولین دیده میشود و 30 درصـد ایـن خانمهـا بعـدها دچـار اخـتلال تحمل گلوکز خواهند شد بنابراین زنان مبتلا به سندرم در ریسک عدم تحمل گلوکز در طی بارداری قرار دارند. اطلاعاتی وجود دارد مبنی بر شیوع اختلال کربوهیدارتی در طی بارداری در این خانمهـا کـه مـیتوانـد روی پیامـد بارداری و نوزادی تأثیرگذار باشد. این مطالعه با هدف تعیین تأثیر سندرم تخمدان پلیکیستیک بر روی اختلال تحمل گلوکز در طی بارداری و نیز پیامد بارداری به انجام رسیده است. مواد و روشها: این مطالعه مورد- شاهدی در سال 1383-84 در دانشگاه علوم پزشکی بابل انجـام شـده اسـت . 40 خانم باردار مبتلا به سندرم تخمدان پلیکیستیک با 60 خانم باردار غیرمبتلا به سندرم مورد مطالعه قرار گرفتند. تمام افراد در ابتدای بارداری و نیز هفتة 24-28 بارداری برای دیابت حاملگی با 50 گرم گلوکز خوراکی غربـالگری شدند. برای بیماران با تست تحمل گلوکز بیشتر از 140mg/dl تست تحمل گلوکز سه ساعته بـا 100 گـرم گلـوکز خوراکی انجام شد. مشخصات فردی، مشکلات و عوارض مربوط به بارداری، نتایج آزمایشگاه در پرسـشنامه ای جمع آوری گردید. اطلاعات جمع آوری شده با استفاده از آمار توصیفی و جداول توزیع فراوانی پردازش شد. نتایج: BMI در گروه مبتلا به سندرم تخمدان پلیکیستیک به صورت معناداری بالاتر بود. شیوع اخـتلال تحمـل گلوکز و دیابت حاملگی در بین دو گروه تفاوت معناداری نداشت. شیوع پراکلامسی در بیماران مبتلا به سندرم نسبت به گروه کنترل به صورت معناداری بالاتر بود . شـیوع زایمـان زودرس، روش زایمان، میزان انتقال به بخش مراقبتهای ویژه نوزادان، دکولمان، جفـت سـرراهی در بـین دو گـروه تفاوت معناداری نداشت. نتیجه گیری: افزایش ریسک پراکلامسی در بیماران مبتلا به سندرم تخمدان پلیکیستیک میتوانـد بـه دلیـل چاقی مادر باشد.